آرشیو سالانه: قالب تاریخ آرشیو به صورت سالانه

گفتگو با یکی از درمان شدگان کلینیک شفای سبز بخش اول 🔸اعتیاد چیست؟ اعتیاد چیز خوبی است(با خنده). شوخی کردم اما اعتیاد فکر می کنم عادت به یک چیزی باشه که در واقع بدون آن چیز زندگی برای ما تا ۹۵ درصد مشکل است. قطعا تعریف علمی برای اعتیاد وجود دارد. اهل فن تعریف های خود را در این مورد دارند اما آنچه خودم از آن فهمیده بودم گفتم. طبیعتاً وقتی اسم اعتیاد می آید یاد مصرف کننده مواد مخدر میوفتم که زندگی برای او بدون مواد مخدر خیلی مشکل یا غیرممکن میشود. 🔸قبل و بعد از درمان خودتون رو چگونه می بینید؟ طبیعتاً آن انسان قبلی نیستم. منظورم انسانی است که مواد مصرف می‌کرد و الان دیگر مصرف نمی کند. اندوخته هام در این رابطه فوق العاده بیشتر از زمانی است که مصر ف میکردم؛ لذا وقتی با این اندوخته ها به مصرف کنندگان نگاه میکنم حسرت می‌خورم. این در حالیه که اگر همان فرد را زمان مصر ف خودم می‌دیدم از او تعریف و تمجید میکردم. اما وقتی آگاهی و شناخت من نسبت به زیان‌ها و مضرات مواد برای بدن و رو ح و روان بالا رفت میتوانم تشخیص هم که چقدر در ضرر و زیان است. 🔸این تشخیص از کجا میاد؟ با آموزش‌هایی که گرفتم. کلا به صورت منطقی فهمیدم که مصرف مواد مخدر اشتباه است. یک وقتی هست ما مصر ف میکنیم و می‌گوییم اعتیاد چیز بدی است؛ این یک حرف است یک جوک است و از ته دل نیست. ولی الان که با خواست خودم یاد گرفتم و اندوخته هایم را بیشتر کردم اگر می‌گویم مصرف مواد خوب نیست و مصرف کننده در حال اشتباه کردن است قطعا با منطق و دلیل می گویم. آرزو میکنم تمام مصرف کنندگان به این نقطه آگاهی برسن. 🔸حضور در کلاس برای رسیدن به درمان چه تاثیری دارد؟ من به لحاظ شرایط کاری ام مدتی نتوانستم در کلاس ها شرکت کنم و باید شیفت شب را سرکار می رفتم و طبیعتاً همان چند ماهی که نتوانستم در کلاس ها شرکت کنم برابر بود با درجا زدن من. من فقط مردانگی و همتی که کردم این بود که داروی خودم را زیاد نکردم. با توجه به این تجربه فقط میتوانم بگویم بدون کلاس ها غیر ممکن است. با قرار گرفتن در محیط کلاس و مشارکت کردن انگار که تریاک کشیده ام و در این حد انرژی ام بالا می‌رفت. حتی سعی می‌کردم بعد از اتمام کلاس در کلاسها بمانم و زودتر نیز به کلاس بیایم. چون حضور در کلاسها برابر بود با دریافت انرژی و این انرژی را تا دو روز دیگر که به کلاس می آمدیم داشتیم و البته ساعت و میزان مصرف دارو هم مهم است و می‌شود گفت بدون شرکت منظم در جلسات انسان به خواسته ی خودش نمی تواند برسد. 🔸در خصوص موانع درمان بگید. شاید چون متد، متدی کامل است و کادر کلینیک شفای سبز درمان را میدانند، باعث شد زمانی که تصمیم گرفتم سرکلاس ها بیایم هیچ مانعی سر راه خودم نبینم و هیچ سختی هم نکشیدم. خیلی راحت از اعتیاد خارج شدم. شرکت در کلاس ها، زمان و میزان مصرف دارو قطعا با هوشمندی خاص و به خصوصی طرح ریزی شده است. فقط میخواهم بگویم که من با این روش درمانی هیچ سختی نکشیدم و همه را مدیون کارآمدی متد، کلینیک شفای سبز و خواست خداوند و خودم میدانم. 🔸در روز های اول ورود به کلینیک، درمان اعتیاد رو باور داشتید؟ بله چون نمونه هایش را در کلينيک می‌دیدم و از صفر تا صد درمان رو باور داشتم که شدنی است. چون آن زمان که من رفتم کلینیک سه نفر درمان شده بودند.آن زمان آغاز راهش بود و همان سه نفر کافی بود برای ما که بفهمیم شدنی است و الان که روز به روز رهایی ها دارد بیشتر می‌شود خدا را شکر.

سلام دوستان احسان هستم یک مسافر. آخرین آنتی ایکس مصرفی هروئین و شیشه، مدت سفر اول 13 ماه، راهنما آقای مهندس دژاکام، رهایی 9 سال. خوشحالم که در خدمت دوستان هستم و یکسال رهایی خانم نازی را به مجموعه شفای سبز تبریک میگویم. تیم درمانی شفای سبز با مدیریت و نظارت دکتر حمیدرضا فتحی در راستای تکمیل درمان شما عزیزان با برنامه های متنوع و انواع کلاسها با قدرت به راه خود ادامه میدهد. از آقای دکتر تقاضا میکنم چند کلامی برای ما صحبت کنند.   آقای دکتر فتحی: سلام حمیدرضا هستم یک همسفر. به نوبه خودم اولین سالگرد رهایی خانم نازی را به خودشان، مسافرین و همسفران گرامی و تیم درمانی مرکز شفای سبز اعم از روانشناس، پرستار، دارودار و غیره تبریک عرض می نمایم. از فرصت استفاده می نمایم و یک نکته را متذکر میشوم. مراقبت های بعد از درمان اعتیاد به ویژه در چند سال اول پس از درمان واجب و ضروری است. فرد تازه درمان شده بسیار با انگیزه است و به آینده های روشن اطمینان دارد. به خود ثابت کرده که بدون مواد هم می تواند زندگی کند و در این مرحله توانایی های خود را باور کرده است و از موقعیت خود مغرور است. اما بعد از مدتی زندگی بدون مواد متوجه میشود که متعادل زندگی کردن چالش دشواری است. از جمله مواردی که می تواند به افراد در این زمینه کمک نماید حضور در همین جلسات مرکز و ادامه درمان های مراقبتی می باشد. خانم نازی این مورد را در این یکسال تجربه کرده اند و بهتر می توانند برای شما توضیح دهند. بیش از این وقت شما را نمی گیرم و جان کلام اینکه خود مراقبتی را فراموش ننمایید. خانم نازی: سلام دوستان نازی هستم یک مسافر؛ از همه دوستانی که مشارکت کردند سپاس گزارم. امیدوارم این جایگاه نصیب شما هم بشود و مطمئنم که خواهد شد؛ چون جایی هدایت شدید که خدا اذنش را داده باید قدر آن را بدانید. من برمی گردم به ده سال پیش خودم به زندگی ای که همه چیز در آن داشتم به جز آرامش؛ به شدت پریشان بودم به طوری که در همه ی موارد موادم در اولویت زندگی ام قرار داشت. مثلاً اگر می خواستم برای پسرم به دانشگاه بروم اول باید موادم را می کشیدم و بعد به آنجا می رفتم و همه می گفتند چه مادر خوبی هست ولی خودم از خودم راضی نبودم. سه چهار ماهی هم به کنگره 60 رفتم اما به دلایلی از تهران کوچ کردم به جایی دیگر و آنجا مصرف متادون را شروع کردم. در پایان سفرم در اینجا روی سه دهم بودم که حالم اصلا خوب نبود به آقا احسان هم می گفتم. البته دلیلش این بود که خیلی می ترسیدم و دوباره روی پله های 42 روز مانده بودم. آنجا هم از خودم ناراضی نبودم آقا احسان به من گفت برو و آقای دژاکام را ببین وقتی ایشان را دیدم خیلی از دیدن من خوشحال شد و گفت برگرد کلینیک. تو برای آنجا هستی و باید آنجا باشی و از قول به من به آقای رنجبر بگو روی من را سفید کردی. من کلینیک را با جستجو در گوگل پیدا کردم. من دو سال و نیم در شهرستان متادون می خوردم روزی یک وعده دو و نیم سی سی. دو سال و نیم واقعا حال بدی داشتم. 13-14 سال تریاک کشیدم و هیچکس متوجه مصرف من نشد ولی این دو سال و نیم مصرف متادون آسیب زیاد به من زد. زمانی که اولین برخوردم را با آقای رنجبرداشتم ایشان به من گفتند برو سه وعده دو سی سی بخور آن لحظه احساسی مانند زمان بچگی داشتم که لباس عید را می خریدم و منتظر عید بودم؛ همچین خوشحالی به من دست داد آمدم و زندگی 27 ساله ام را رها کردم و آمدم به درمانم چسبیدم. دوباره از صفر شروع کردم من چندین بار شکست را تجربه کردم بخاطر مصرف مواد ولی هر بار بلند شدم و حرکت کردم. سری آخری که تصمیم گرفتم بلند شوم از همه چیز گذشتم و فقط به خودم توجه کردم و هنوز که هنوز است به خودم توجه می کنم. من در این کلینیک خودم را پیدا کردم آن خودی که نسبت به او اصلاً شناخت نداشتم و اصلاً توجهی نداشتم. من اینجا به روی تک تک سلولهایم دارم شناخت پیدا می کنم چه چیزی بهتر از این که خودم را بشناسم و این ها را مدیون راهنمایم آقای رنجبر و مدیریت کلینیک آقای دکتر فتحی و این کلاس ها هستم. امیدوارم سفر دوم را هم بتوانم به همین خوبی جلو بیایم و می دانم که می توانم چون می خواهم و انرژی که اینجا می گیرم هیچ جای دیگر دریافت نمی کنم و برای آمدن به کلاس ساعت شماری می کنم. وقت شما را زیاد نمی گیریم از بنیان کنگره تشکر می کنم که این راه را برای ما باز کردن راهی بود که منتهی به روشنایی می شود و ما در مسیر قرار گرفتیم.