تگ - مهندس دژاکام

اولین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی راهنمای تازه واردین همسفر مهرداد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه “ازدواج” در روز چهارشنبه مورخ 10 بهمن ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: خیلی خوشحالم که در خدمت شما هستم. از عزیزانی که مرا لایق دانستند و دعوت کردند تشکر و قدردانی میکنم. در مورد دستور جلسه که ازدواج است باید گفت همیشه برای خودم سوال بود که چرا کنگره ۶۰ چنین دستور جلسه ای باید داشته باشد و مرتب پیگیر پاسخ این سوال بودم. چون واقعا جای سوال داشت چطور مکانی که برای درمان اعتیاد است دستور جلسه ای به نام ازدواج را هر ساله تکرار می کند. در این چند سالی که در کنگره هستم بابت این سوال و کنجکاوی که داشتم، تحقیقاتی در این مورد انجام دادم. در گروه‌های دیگر غیر از کنگره ۶۰ افراد متاهل در پروسه زمانی که می‌خواهند اعتیادشان را به قول خودشان ترک کنند، به آن ها می‌گویند باید اتاق شان را از همسرشان جدا کنند یا یک دوره زمانی از همسرشان دور باشند. اما در کنگره ۶۰ دقیقا برعکس این مواردی که گفته شد عمل می‌شد. به اعتقاد من موضوع دستور جلسه ازدواج را آقای مهندس دژاکام مثل همیشه هوشمندانه انتخاب کردند تا قدرت درمان اعتیاد را با روشDST  در کنگره نشان بدهند. تمام دستور جلسه ها جای تامل و تفکر کردن دارند. دستور جلسه ازدواج هم به همین شکل است که به فرد مصرف کننده می‌گوید ضمن درمان اعتیاد و بازیابی سیستم بدنی، می تواند زندگی خود را پیش ببرد.

اگر بخواهم از دید دیگری به موضوع دستور جلسه ازدواج نگاه کنم، باید بگویم همانطور که آقای مهندس دژاکام فرمودند، ازدواج مانند یک هندوانه در بسته است و کسی نمی‌تواند از قبل پیش بینی کند و بگوید که به صورت کامل طرف مقابل را می‌شناسد. در این زمینه و موضوعات قطعیتی وجود ندارد. مهمترین مسئله در مورد ازدواج به نظر من بخشش و گذشت است که در کنگره ۶۰ در این موارد به من همسفر و دیگر همسفران و مسافران آموزش می‌دهد که چگونه می‌توانیم خودمان و دیگران را ببخشیم و راحت تر با مسائل روبرو شویم. بنظر من مهمترین اصلی که می‌تواند یک ازدواج را به مرحله آرامش و آسایش برساند همین گذشت و بخشش است. بدون گذشت و بخشش هرگز نمی‌شود به مرحله خوشبختی رسید. در آخر می خواهم یک مطلبی را عنوان کنم، طی تحقیقی که با یکی دیگر از همسفران انجام دادیم و نتیجه آن را هم با استاد امین در میانگذاشتیم، طبق پرس و جوهایی که از افراد در کنگره صورت گرفت، بیش از هشتاد درصد از افراد، دلیل روی آوردن به مصرف مواد مخدر را روابط زناشویی و روابط جنسی عنوان کردند و همین باعث شده بود که برای ادامه زندگی با مشکل روبرو شوند. اما به لطف خداوند و در مسیر درمان در کنگره با روش DST این مشکلات برطرف می شوند و افراد می توانند زندگی زناشویی خوبی داشته باشند. در این راه، آقای مهندس دستور جلسه ازدواج را مطرح کردند که این دستور جلسه می تواند بسیار مفید و کار ساز باشد.

دهمین جلسه از دور سوم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی راهنما مسافر حسن، نگهبانی مسافر بهزاد و دبیری موقت مسافر محمد با دستور جلسه “بنیان کنگره 60” در روز چهارشنبه مورخ 5 دی ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: خداوند را شاکرم که این لیاقت نصیب من شد تا در این جایگاه خدمت کنم. از آخرین باری که به کلینیک شفای سبز آمدم تقریباً ۴ الی ۵ سال می‌گذرد. خدا را شکر که چهره‌های جدیدی را می‌بینم. به مدیریت و مسئولان کلینیک شفای سبز، آقای دکتر فتحی و کل تیم کلینیک و همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم؛ اما در مورد دستور جلسه هفته بنیان کنگره ۶۰.‌ یک گردو؛ یک بذر؛ یا یک‌دانه سیب؛ وقتی کاشته می‌شود از آن جوانه می‌بینیم؛ شاخه و برگ می‌بینیم؛ درخت و محصول می‌بینیم. مثلاً همین درخت گردو هزاران گردو می‌دهد که تمام این گردوها همه خصوصیات گردو اول را دارند. عظمت درخت گردو؛ یا درخت خرما؛ همه در یک‌دانه گردو و یا دانه خرما نیست. بلکه خیلی عوامل دست‌به‌دست هم دادند تا آن دانه تبدیل شود به درخت گردو. در کنگره تک‌تک اعضا و خدمتگزاران همه شاخ‌وبرگ‌های این درخت هستند. توانمندی این درخت فقط به ۴ تا شعبه و ۵ تا کلینیک نیست. گستره فعالیت درخت  که جوانه آن ۲۷ سال پیش توسط آقای مهندس استارت خورد که این جنگ تاریکی و روشنایی بود. درخت کنگره 60 ریشه محکم و استواری دارد که باعث شده تا این ساختار و این درخت به خوبی رشد کند و به شاخ و برگ های آن روز به روز اضافه شود. ریشه این درخت می شود همان بنیان کنگره که آقای مهندس هستند. کنگره ۶۰ برای درمان می‌گوید: جسم؛ روان؛ جهان‌بینی. یعنی آقای مهندس دژاکام توأم با درمان؛ جهان‌بینی هم تزریق کردند. تفکر و آموزش و دانایی و آن چرایی که اصلاً چرا مواد مصرف نکنم؟  من که دارم از مواد لذت می‌برم چرا نباید مصرف کنم؟ پاسخ این چرایی‌ها را خیلی از سازمان‌ها و NGOها نمی‌دانند و فقط می‌گویند نکش، مصرف نکن، خراب نکن و... اما جواب این چرایی را در جهان‌بینی کنگره می‌توانیم پیدا کنیم. آقای مهندس دژاکام شجاعانه ادامه دادند تا به پایان درمانشان رسیدند و همان جا مردانگی کردند و رها نکردند. با خودشان نگفتند خوب من که درمان شدم بروم دنبال زندگی خودم. یک‌نفس  که نفس خودشان بود را نجات دادند و همین نجات یک نفر؛ نجات کل جامعه بود.  اینجا تازه جنگ شروع می‌شود. ‌ استاد امین می‌فرمایند: وقتی من در تاریکی باشم کسی با من کاری ندارد. نیروهای منفی که با آنها درگیر هستیم ما را به‌طرف تاریکی سوق می‌دهند. وقتی به‌طرف نور حرکت می‌کنیم، اینجا نیروی منفی کار خودش را شروع می‌کند و مانع من می‌شود. وقتی آقای مهندس شروع کردند ابتدا کسی این روش را قبول نداشت و ایشان هزاران زخم‌زبان شنیدند.

اگر پشت حرف آقای مهندس حقانیت و سند نبود که اصلاً موفق نمی‌شدند. ایشان محکم و استوار ماندند. ایشان این روزها و رهایی‌ها؛ و خدمتگزاران را می‌دیدند. اما کسی دید آقای مهندس را نداشت. آقای مهندس با جدیت و تلاش بسیار علاوه بر خودشان، خانواده ایشان نیز پای‌کار آمدند و هر کدام از اعضا خانواده‌شان  یک ستون در کنگره ۶۰ هستند. این هفته را به بنیان محترم کنگره آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم، همین‌طور به تک‌تک اعضا کنگره ۶۰  تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله قدر این فضا و این صندلی‌ها را بدانیم. در انتها لازم است اضافه کنم امروز متوجه شدم که امروز مصادف با تولد ۱۳ سال رهایی آقای احسان رنجبر می‌باشد. زمانی که احسان وارد لژیون من شد حال خرابی داشت. خیلی کنجکاو و سرشار از خشم و به‌هم‌ریخته بود؛ اما از همان ابتدا  خواسته قوی  داشت. خیلی از مسائل و آموزش‌های کنگره را رعایت می‌کرد و سفر خوبی داشت. اواخر سفر اول بود که به‌خاطر تخصصی که در زبان انگلیسی داشت به من گفت دوست دارم در بخش انگلیسی سایت کنگره خدمت کنم. با توانایی‌ها و خواسته‌ای که داشت حق خودش را گرفت و مشغول به خدمت شد و هنوز بعد از سیزده سال کارهای ترجمه آقای مهندس را انجام می‌دهد و خدمتگزار است. همین امر هم باعث شد به آقای مهندس نزدیک‌تر شود و این هم در رشد احسان عزیز تأثیرگذار بود.  سپس ادامه تحصیل داد، مدرک روان‌شناسی گرفت و لژیون تشکیل داد. با تمام مسائل و مشکلاتی که داشت باقدرت به خدمت خودش ادامه داد و بعد از چند سال لژیون داری در کنگره وارد کلینیک شفای سبز شد و در این مکان به خدمت خودش ادامه داد که الان ثمره آن را می‌بینیم شاگردانی که خدمتگزار یا راهنما هستند و راه ایشان را ادامه می‌دهند. به احسان عزیز خداقوت می‌گویم و تولد ۱۳ سال رهایی ایشان را به خودش و همه اعضای کلینیک تبریک می‌گویم.