نویسنده مدیر

انسانها تصور میکنند بهشت و جهنم جایی است که قرار است در آینده به آن برسند! تفکر به این موضوع به تنهایی ایرادی ندارد، مشکل از جایی آغاز میشود که این تفکرباعث شود از اکنون خود غافل شوند. نتیجه اعمال ما در همین لحظه که زندگی میکنیم در ما جاری است. این نتیجه اعمال در طی زمان جمع شده و شرایطی را پدید می آورد. این شرایط جاری در زندگی را میتوان به بهشت یا جهنم آن انسان تفسیر کرد. نار الله الموقده التی تطلع علی الافیده انها علیهم موصده   معنی: خداوند آتشی افروخته است. آتشی که به دلها میرسد و در ستون های دراز آنان را در میان میگیرد. این آتش و یا بهشت بر دل (حال واحوال) جاری میشود و مانند ستونی آن فرد را در بر میگیرد. اکنون عزیز من اگر در آتش قرار داری (ترس، دلشوره، اضطراب، کینه، حسد و ....) هیچ راهی نداری مگر آنکه تغییر مسیر دهی. با مصرف قرص های مختلف یا مخدر نمی توانی حال خوب یا همان بهشت را برای خود بخری.   بهشت را به بها میدهند نه به بهانه... احسان رنجبر   

اعتیاد یک بیماری است افراد بسیاری در جامعه امروز ما با بیماری اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند. طوری که به گفته خودشان راه‌های بسیاری را برای رهایی از آن تجربه کرده‌اند که اغلب بدون نتیجه بوده است؛ اما خبر خوب این است که سال‌هاست مصرف‌کنندگان مواد مخدر با روش درمان تدریجی یا همان DST به درمان می‌رسند که شاید این تعداد بالغ‌بر 20 هزار تن باشد. خوشبختانه در مرکز شفای سبز نیز این متد اجرا می‌گردد و مصرف‌کنندگان به درمان می‌رسند؛ طوری که تابه‌حال بیش از ده‌ها تن از مصرف‌کنندگان به درمان کامل رسیده‌اند. آنچه پیش رودارید گپ و گفتی است خودمانی با یکی از درمان شدگان مرکز شفای سبز که شمارا به خواندن آن دعوت می‌نماییم.   به‌عنوان سؤال اول؛ لطفاً برای ما بگویید چرا تصمیم به درمان اعتیاد خود گرفتید؟ خب مواد، دیگِ حالم رو خوب نمی‌کرد. منظورتون چیه؟! یعنی از مصرف مواد مخدر لذت نمی‌بردید؟ قطعاً لذت می‌بردم و انرژی زیادی برای کارام داشتم؛ اما این‌ها همه در شروع مصرف بود. این مسئله رو مصرف‌کننده‌ها خیلی خوب می‌فهمند. مواد مخدر در شروع مصرف انرژی زیادی به انسان می‌ده اما در ادامه چند برابرش رو پس می گیره. منم بعد از شانزده سال مصرف تریاک، به‌علاوه دو سال و نیم متادون، دیگِ واقعاً حالم خوب نبود. چطور بودید؟ یعنی چی که حال تون خوب نبود؟ در زندگی‌ام تعادل و آرامش نداشتم. همه زندگی‌ام در تهیه و استفاده از مواد خلاصه می‌شد. اصلاً حواسم به زندگی و بچه هام نبود. وظایفم رو نمی تونستم انجام بدم. به نقطه‌ای رسیده بودم که مواد مخدر برای من نسبت به همه‌چیز، حتی خودم، ارجحیت داشت. خودم را به‌کل، فراموش کرده بودم. سال‌های آخر، مواد حالم را خوب نمی‌کرد و من چون یک «زن» بودم، تهیه مواد برایم سخت بود. نمی‌توانستم در خیابان به دنبال فروشنده باشم. به همین خاطر به دنبال یک‌راه چاره بودم تا بتوانم از این وضعیت راحت شوم. در حین مصرف تریاک، به یک مرکز درمانی مراجعه کردم. پزشک آنجا به من متادون داد. میزان، دفعات و مقدار آن، مشخص نبود. دو سال و نیم به همین منوال متادون مصرف کردم. مصرف متادون به‌شدت به من آسیب زد. آسیبی که حتی در دوران مصرف مواد (تریاک) هم سابقه نداشت. دائماً در خواب و چرت بودم و مدام به دنبال راه چاره. اینجا رو چطور پیدا کردید؟ دورادور شنیده بودم که روشی وجود دارد با عنوان روش درمان تدریجی (Dst)؛ جایگزینی دارو، طی یازده ماه. چون در این منطقه بودم (نارمک) در گوگل جستجو کردم و نزدیک‌ترین کلینیک را به من، کلینیک شفای سبز نشان داد. فردای همان روز تماس گرفتم و حضوری مراجعه کردم. من جریان بیماری خودم را گفتم، پزشک و روانشناس مرکز، روش درمان تدریجی را برای من توضیح دادند و من درمان رو شروع کردم. برای مراجعه‌کنندگان، باور درمان، بسیار سخت است. شما چگونه درمان را باور کردید؟ دیگران را نمی‌دانم؛ اما خود من، چاره‌ای جز باور نداشتم؛ به عجز رسیده بودم؛ بنابراین پذیرفتم که بیمار هستم و نیاز به درمان و کمک دارم. چه تاریخی آمدید؟ 29/9/96 آن زمان (زمان مراجعه) فکر می‌کردید که روزی درمان شوید، طوری که دیگر نیاز به مواد مخدر نداشته باشید؟ درمان آرزویم بود ولی فکرش را نمی‌کردم؛ اما خودم را تسلیم کردم. دیگر به عجز رسیده بودم، خسته شده بودم و واقعاً خواهان و طالب درمان بودم. می‌دانستم که مسیر دشواری است اما وقتی با چند تن از درمان شدگان آشنا شدم، آن‌ها را برای خود یک الگو قراردادم و آن‌ها برای من مانند آیینه بودند؛ همچنین خود راهنمایم. شما در کلاس‌های جهان‌بینی مرکز شرکت دارید. کلاس‌ها را چگونه می‌بینید؟ خب کلاس‌ها نقش کلیدی در درمان من داشت. چراکه درمان تنها با دارو صورت نمی‌گیرد. باید نسبت به این بیماری، آگاهی و دانش کسب کرد. در این کلاس‌ها من با جسم، ذهن و روانم آشنا شدم. به جرات می‌گویم که در این کلاس‌ها، روش درست زندگی کردن را آموختم.   الآن که درمان شده‌اید، اوضاع زندگی‌تان چگونه است؟ من نمی‌خواهم بگویم کاملاً زندگی‌ام بر وفق مراد است. مشکلاتم هست؛ سختی‌هایم هست؛ اما اینجا آموختم که زندگی بدون چالش و مشکل نمی‌شود. من اینجا صبر و تحمل را یاد گرفتم. قوانین زندگی را یاد گرفتم. یاد گرفتم به مشکلات زمان بدهم و با تفکر سالم و سازنده، در پی حل آن‌ها قدم بردارم. یادم است در زمان مصرف، کارهایم را بلافاصله و بدون تفکر انجام می‌دادم؛ خب ما مصرف‌کننده‌ها یک مقدار هیجانی هستیم؛ اما الآن یاد گرفتم که به مسائل زندگی زمان بدهم، تفکر کنم و راه‌حل منطقی برایشان پیدا کنم. این‌گونه مسائل زندگی را بررسی کردن، به انسان آرامش و قدرت می‌دهد؛ طوری که خیلی از اطرافیانم متوجه این تغییر بزرگ در درون من شده‌اند. باور کنید تمام این 60 سال عمرم هیچ‌چیزی باارزش‌تر از این آرامش پیدا نکرده بودم. نگاه شما به‌عنوان یک زن به اعتیاد چیست؟ آیا این بیماری مختص به مردان است؟! نظر من این است که این بیماری زن و مرد نمی‌شناسد. باید قبول کنیم که اعتیاد نیز مانند سایر بیماری‌ها، یک بیماری است. شما وقتی کلیه درد دارید و به دکتر می‌روید، آیا می‌پرسند شما زن هستید یا مرد؟! چه مرد و چه زن، باید بپذیریم در اثر سال‌ها استفاده از مواد مخدر، جسم و روانمان را مریض کرده‌ایم و برای درمان باید به متخصص آن رجوع کنیم. مثل سایر بیماری‌ها؛ «این شرط اول درمان است». خیلی‌ها با خودشان صادق نیستند و نمی‌توانند این مهم را بپذیرند. گرچه من اینجا خانم‌های زیادی را دیده‌ام که برای درمان اقدام کرده‌اند؛ امیدوارم همگی با تلاش خودشان درمان شوند و به حال خوش برسند. شما کلینیک را محل مناسبی برای حضور خانم‌های مصرف‌کننده می‌بینید؟ بله؛ صد در صد. چه برای خانم‌هایی که همراه بیماران (همسران یا مادران مصرف‌کننده‌ها) می‌آیند، چه برای خانم‌های مصرف‌کننده. چون این راهی است که برای همه قابل انجام است به‌صورت تدریجی زیر نظر دکتر و روانشناس کلینیک انجام می‌شود و خیلی‌ها را دیدم که با این روش درمان شده‌اند؛ من‌جمله خود من. از اینکه در این گفتگو شرکت کردید بسیار از شما ممنونم. اگر حرفی در پایان دارید بفرمایید. خواهش می‌کنم. منم از مدیریت مرکز شفای سبز، آقای دکتر فتحی؛ راهنما و مشاور مرکز، آقای احسان رنجبر صمیمانه تشکر می‌کنم. و به خودم افتخار می‌کنم که در این مرحله از زندگی، با تمامی مشکلات، حالم خوب است. من این حال خوب را با هیچ‌چیزی عوض نمی‌کنم. چه چیزی از این بهتر که حالم خوب است. اما باید بگویم که حال خوش بها دارد و بهای آن چیزی جز تلاش و خواست خود فرد نیست. به قول استاد، بهشت را به بها می‌دهند نه به بهانه. خیلی ممنون

به هرچیز که در عالم بنگری در مسیر تغییر است تا به چیزی جدید تبدیل شود. به درخت میوه بنگر! چگونه شکوفه ای آرام آرام تبدیل به میوه میشود. به آبراهی باریک بنگر که چگونه به آرامی مسیر خود را می یابد. به تبدیل شدن شب به روزو روز به شب بنگر که در هرکدام خاصیتی نهفته است! تمامی اجزای طبیعت به آرامیدر تبدیل هستند چراکه زمان در گذر است. آیا تبدیل ها را سرانجامی هست؟ هدفی دنبال میکنند؟ هر چیزی در نهایت تبدیل خود حریت را تجربه میکند که آن را ترخیص می نامیم. به میوه بنگر که چگونه زمانی که به بلوغ خود رسید جدایی از درخت را تجربه میکند. حال اگر این مقدمه حاصل کردی، بدان که تغییر در انسان نیز بر همین قانون استوار است. انسان نیز در زمان آرام آرام تغییر میکند تا حریتی از نوع خود را تجربه کند. در مورد انسان، انتخاب وجود دارد و انسان راهی که میخواهد در زمان داشته باشد را آگاهانه یا نا آگاهانه انتخاب میکند. سپس زمان میگذرد و انسان در آن راه تغییر میکند وتبدیل به چیز جدیدی میشود. این حاصل شده جدید یا حریت و یا بردگی به ارمغان می آورد. حال ای دوست! اگر مخدر انتخاب تو بوده و زمانی بر آن سپری شده است، بردگی را کسب کرده ای! میدانم در شرایط خوبی نیستی! شاید حتی باور نداشته باشی که این شرایط حاصل تصمیم خودت مبنی بر استفاده مخدر است! مهم نیست! اکنون که این خطوط نوشته این بیچاره را میخوانی بدان که راهی برای بازگشت موجود است. مقدمه اول را به خاطر داشته باش! تغییری به صورت ناگهانی وجود ندارد! یا بهتر بگویم حاصل و نتیجه ای مناسب نخواهد داشت. ابتدا باید راهی مناسب داشته باشی و در پرتو این راه با تلاش و تحمل زمان پیش بروی تا تبدیل شوی و اینبار حریت را تجربه کنی. خودت باید حرکت را شروع کنی! هیچ کسی نمیتواند به یاری تو بیاید! بیا تا با راه آشنا شوی....   به قلم احسان رنجبر

آقای مهندس در صحبت هایشان گفته اند هر کسی سه وادی اول را کامل یاد بگیرد از اعتیاد رها شده است. این سه وادی تفکر را به ما آموزش می دهد. شاید انسان ها فکر می کنند در طول زندگی شان در حال فکر کردن بوده اند اما ما حداقل در حوزه ی کاریمان که اعتیاد است فهمیدیم که تفکر درستی نداشتیم چون اگر داشتیم درگیر اعتیاد نمی شدیم و زندگی مان را به سمت نابودی نمی بردیم. وادی اول می گوید با تفکر ساختارها آغاز می گردد بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود. باید درست کردن ساختار را یاد بگیرید. باید اول بدانید ساختار چه هست تا درست کردن آنرا یاد بگیرید. حضرت علی میگوید هر چه در جهان بیرون می بینید انسان ها آنها را در درونشان دارند. انسان ها وقتی چیزی را اختراع میکنند از درونشان می سازند برای مثال کامپیوتر شبیه به مغز انسان است ویا مثلاً در بیرون اتحادیه تاکسیران ها را داریم و هدف این اتحادیه گرفتن حق و حقوق تاکسیران ها هست در درون ما هم ذرات نفسی که خواسته ی آنها خشم است دور هم جمع شده اند و ساختاری به نام خشم تشکیل داده اند. اعتیاد، طمع و یا کمک به دیگران یک ساختار است. ما می گوییم هر ساختاری را که می خواهید بسازید با با تفکر شروع کنید. انرژی شما در طول روز توسط این ساختارها خرج می شود و یا ایجاد می شود. هر کدام از ما انسان ها در روز انرژی محدودی داریم و وقتی به کاری مشغول می شویم در حال خرج کردن انرژی می شویم. وقتی حسادت می کنیم ساختار حسادت دارد از ما انرژی خرج می کند در مقابل ساختارهای مثبت برای ما انرژی ایجاد می کند یعنی وقتی شما می شتابید برای کمک به دیگران پر از انرژی می شوید بایزید بسطامی میگفت تعجب می کنم که اینجا پر از در و گوهر است ولی کسی توجهی نمی کند این در و گوهر همان انسان های نیازمند کمک هستند. بنابراین این ساختار خیلی مهم است و با تفکر می توانید آنها را بسازید. بنابراین هدف ما از این کلاس ایجاد ساختاردرمان اعتیاد است اگر این ساختاررا ایجاد کنید مثال بذری است که می کارید و بعد باید از آن مراقبت کنید و آبیاری اش کنید تا انشالله تبدیل به درخت درمان اعتیاد شود. نگهداری کردن کار شماست کار من نیست من به شما فقط مطالبی را انتقال می دهم که بتوانید نگه داری کنید. یک سری از بچه ها میگویند ببخشید من خراب کرده ام به من که آسیب نمی زنید به خودتان می زنید. شما زمانتان از دست می رود زمان برای ما حکم طلا را دارد و وقتی زمان تمام شود سه تا بعد را از ما می گیرند و می میرید و از این جهان قطع خواهید شد و آن زمان باید ببینید در چه وضعیتی این جهان را ترک می کنید. حتما کیفیت حال کسی که خرابی دارد با آن کسی که درست مسیر درمان خودش را طی می کند تفاوت دارد، این عدالت خداوند است. پس تفکر را یاد بگیرید ببینید برای چه می خواهید اعتیاد را درمان کنید و یا برای چه می خواهید مصرف کنید. به من می گویند که می خواهیم بزنیم که حالمان خوب باشد من می گویم بنده ی خدا حال خوب را در یک بازه ی کوتاه مدت نبین به نظر من کاری کن که حالت در تمام زندگی خوب باشد بدون نیاز به مصرف هر نوع ماده ای. دلیل برای مصرف مواد نیست اگر تفکر کنید به این چیزها می رسید. انسان ها متاسفانه با تفکر کردن بیگانه اند دنیای ما طوری طراحی شده که هر چی نیاز داریم سریع در اختیارمان قرار بدهد ولی در مورد اعتیاد چاره ای نداریم باید تفکر کنیم.   پرسش و پاسخ : لازمه تفکر چیست؟ لازمه ی تفکر این است که اهمیت آن را بفهمیم ما در این دنیا همه چیز را از روی عادت انجام می دهیم برای همین است که نمیتوانیم تغییر کنیم. کسانی که اینجا می آیند تغییر میکنند و اطرافیان آنها نیز متوجه می شوند و به آنها این نکته را گوش زد می کنند که شما چقدر تغییر کرده اید چقدر آرام تر شده اید چقدر حالتان بهتر شده است، بیرون از اینجا تغییر کردن به همین راحتی نیست تغییر کردن مقادیر زیادی دانایی می خواهد باید این را متوجه بشوید که برای ایجاد ساختار باید تفکرتان درست شود. این را که ببینید شروع می کنید به بازسازی خودتان. در این نقطه، تغییراصلی تازه شروع می شود ناگهان می بینید که در درونتان قضاوت ،حسادت ، طمع و همه اینها هست. شروع می کنید به اصلاح این موارد و با اصلاح این ها انرژی تان بیشتر می شود و انرژی زیاد مساوی است با حال خوب و نشئگی. دلیل اینکه مصرف مواد هم حال ما را خوب میکند به خاطر افزایش انرژی است. ساختارها اگر در انسان متعادل باشد انرژی زیادی را در اختیار انسان قرار می دهید بزرگان هم به همین دلیل می گویند که ما مستیم و مست شراب عشقیم. برای همین است که آنها زیاد در گیر مشکلات نمی شوند ما امیدواریم که درمان اعتیاد باعث شود که افراد اهمیت تفکر را بفهمند. آنهایی که بعد از درمان می روند و سفر دوم را ادامه نمی دهند این ها تفکر را نفهمیده اند. برای همین است که می گوید همسفر از بندی که آزاد شده ای تو را سرمست نگرداند تازه باید ریشه این چیزها را پیدا کنی. هر چیزی که انسان اهمیت آن را بفهمد می رود و انجامش می دهد. برای مثال آدمها پولشان را بیشتر برای چیزهایی که قابل لمس است خرج می کنند ولی پولشان را برای کلاس های جهانبینی یا کلاس زبان خرج نمی کنند و یا اگر به آنها بگویی برو پیش روانشناس می گوید مگر دیوانه ام و این به دلیل هم این است که اهمیتش را نمی دانند. انسان ها دوست دارند در مقابل پولی که می دهند یک چیزمادی بدست اورند و متوجه دانایی و این چیز ها نیستند. سوال: آیا برای تفکر باید ابتدا انرژی داشته باشیم یا با تفکر کردن باید انرژی بدست بیاوریم؟ ببینید برای تفکر کردن ما نیاز به انرژی داریم. یک آدمی که خمار است اصلاً نمی تواند تفکر کند چون انرژی ندارد. اما درمسیر درمان کم کم با افزایش انرژی تفکر کردن را یاد می گیریم و یا همسفران با جهان بینی انرژی شان بهتر می شود. قبل از تفکر حتماً به مقداری انرژی نیاز داریم و تفکری که انجام می دهیم نتیجه اش به صورت انرژی به ما بر می گردد یا آن را از دست می دهیم. یک معادله ای آقای امین دژاکام دارند در جزوه ی جهان بینی که می گوید نیرو ضربدر مسیر حرکت مساوی انرژی بدست آمده یا از دست رفته. بیبنید منظور من از تفکر فکر کردن نیست. در تفکر حرکت شکل می گیرد. فکر کردن باعث از دست دادن انرژی می شود. تفکر یعنی اینکه من الان حالم خوب نیست چه کار باید بکنم. اگر نتیجه این شود که باید کلاس هایم را مرتب بروم و دارویم را درست بخورم این به شما انرژی می دهد اما اگر نتیجه اش این بشود که من دیگر نمی توانم و همه چیز برای من تمام شده باعث از دست دادن انرژی می شود. تمام ساختارهای درون ما در حال داد و ستد انرژی هستند انسان ها همه به دنبال این هستند که انرژی شان را بالا نگه دارند. سوال : تفاوت تفکر در درون و بیرون چیست، اولویت با کدام است. اول خودمان را بشناسیم تا محیط را یا بالعکس، آیا باید ریشه را در درون پیداکرد؟ هر دوی اینها اولویت دارد ولی ریشه همه ی چیزها در درون است. من اگر در خیابان راه می روم و یک آجر ناگهان به سرم بخورد در درون خودم می گردم، شما مرکز جهان خودتان هستید. شمایید که تعیین می کنید همه چیز را. شما اگر که در زندگی دچار مشکلاتی هستید یک مسئله ای در درون هست، برای مثال اگر من در زمان مصرف دارم در خیابان راه می روم و یکی به من می گوید عملی و من با آن فرد دست به یقه می شوم اما اگر حالا که درمان شده ام یکی به من بگوید عملی دیگر چیزی نمی گویم چون آن گره در درونم رفع شده است اگر آن در درونم باشد ناراحت می شوم. آهن است و آهنربا یعنی اگرکسی به من بگوید دزد شاید من تکان نخورم چون من چیزی در درونم نیست و دنبال دزدی کردن نیستم اما شاید اگر بگوید دروغگو ناگهان بهم بریزم چون یک ساختاری در درونم هست. همه چیز درون است، بیرون آیینه ای است که ما را می برد به درون، هر چیزی که در بیرون شما را آزار می دهد یک گره ای در درون شما دارد. سوال : رابطه ی تفکر با القا چگونه هست؟ ببینید هستی از نظر القا کاملاً فعال است و دائم ما درمعرض القاهای محیطی قرار داریم اگرمحیط به ما غلبه کند تحت تاثیر آن قرار می گیریم اما اگر تفکر و دانایی ما قوی تر باشد ما القا را رد میکنیم و محیط را تحت تاثیر قرار می دهیم و آسیبی نمی بینیم. کسی که دو هفته است درمان خود را شروع کرده اگر برود کنار یک مصرف کننده بشیند ممکن است او هم مصرف کند اما اگر منی که هشت سال از رهایی می گذرد این کار را بکنم اتفاقی نمی افتد. ما دائم در حال القاء کردن به دیگران و تاثیر از محیطیم. القا دو نوع است مثبت و منفی، القا مثبت همان الهام است. بیشتر القاهای ناگهانی منفی است. القاهای الهی در بلند مدت انجام می شود و زمان می برد تا در درونتان ایجاد شود.فرد چه بخواهد چه نخواهد آنچه در درونش دارد به شما القا می کند. اگر من عشق داشته باشم به شما عشق القا می کنم و اگرنفرت در درونم باشد به شما نفرت القا می کنم. یک تحقیقی در روانشناسی انجام شده که نشان می دهد نگاه کردن اخبار باعث زیاد شدن استرس، بیماری های قلب و عروقی و .. می شود و بی نهایت چیز بدی است. این ها را از زندگی تان حذف کنید اگر به تلویزیون عادت کرده اید فیلم های دریا و جنگل همراه با موسیقی های بدون کلام و درست بگذارید پخش شود انرژی محیط خانه تان تغییر خواهد کرد. من دو ساختار مافیایی بسیار مهم را شناسایی کرده ام یکی شرکت ها دارویی یکی اخبار، کلاً دنیا پر از مافیاست.

  من یک ماه است که به درمان رسیده ام صحبت های من شامل دو بخش است لذت جویی و تجربه من از ترک. من در دوران مصرف بسیار لذت طلب بودم، در روز یکی دو ساعت کار می کردم و بعد به فکر این بودم که کجا می توانم بروم و لذت ببرم و مواد مصرف کنم. من زمانی که به کلینیک آمدم اصلاً حواسم در جلسه ها نبود و حس هایم خوب کار نمیکرد یادم می آید که در چهار راه سرسبز یک مغازه ی خراب و متروکه ای بود، من در روز چندبار از جلوی این مغازه رد می شدم اصلاً متوجه خرابی آن نشده بودم ماه ششم هفتم تازه متوجه آن شدم منظورم این است که حس هایم خوب کار نمی کرد حتی طعم غذاها را خوب حس نمی کردم و غذایم نظمی نداشت لذت من فقط در مصرف مواد بود حتی به مسافرت هم که میرفتم با منقل و مخلافتش از صبح می نشستیم تا شب و تازه شب می آمدم بیرون که با آن میزان نشئگی هیچی را حس نمی کردم من چهار روز اگر میرفتم دریا دریا را سه ساعت نمی دیدم دائماً چشم هایم به ذغال بود فقط از صبح تا شب مواد مصرف می کردم و به خیال خودم به مسافرت آمده بودم و شب هم بیشتر اوقات خواب بودم به هر حال منظورم این است که حس ها خوب کارنمی کرد، در درمان خود که جلوتر آمدم متوجه شدم که کلاً انسان ها لذت طلب هستند و لذت های زودگذر را می خواهند و صبر نمی کنند. من در روش درمان دی اس تی با کاهش پله های 21 روز لذت بسیاری را احساس می کردم یک مقدارد درد داشتم ولی احساس سبکی و نشاط می کردم و فهمیدم که لذتی که به آن زمان بخورد و با همان لذت پس از صبوری خوب است. وقتی میزان مصرفم در هر وعده نیم سی سی شد طعم غذاها را حس می کردم و و قتی پایین تر آمدم درختان را با وضوح بیشتری می دیدم و متوجه شدم که حس هایم بهتر شده است و چشم هایم بیشتر می بیند. انسان با آموزشهایی که در درمان دی اس تی کسب می کند اگر کمی صبر داشته باشد می تواند به این لذتی که از آن صحبت می کنم برسد. هر چقدر سن و سال در زمان مصرف بالاتر برود بنظر من کار برای درمان سخت تر می شود من یکی دو نفر از دوستانم که خود درمانی می کردند سکته کردند. با افزایش سن مشکلات اعتیاد بیشتر می شود. من دوبار با متادون ترک کردم دفعه ی اول هفت ماه گذشت. من نمی دانستم بعد از ظهر ها چه کار کنم چون بعد از ظهر ها مصرف می کردم و دائماً خلاء زمانی داشتم، با اولین تعارف رفتم دوباره مصرف خود را مجددا شروع کردم. دفعه ی دوم به من قرص کلونیدین داده بودند برای ترک متادون طوری شده بودم که لیوان چای از دستم میافتاد همه ی روش ها ترک را امتحان کردم و درمان نشدم هیچ راهی به غیر از دی اس تی برای درمان نیست. ما باید یاد بگیریم نوع سرگرمی خود را تغییر دهیم می شود بدون سیگار و مواد به مسافرت رفت. خیلی ممنون برای همه ی شما آرزوی موفقیت می کنم.

سلام به آقا احسان راهنمای خوبم من سعی کردم به سیستم اعتماد داشته باشم. هفت، هشت ماه پیش، من روی تخت خواب افتاده بودم و حتی تا دستشویی هم به زور می رفتم و با سیستم هنوز اشنا نشده بودم البته چیزهایی از گوشه و کنار شنیده بودم. چیزی که برای من اعتماد سازی کرده، یکی برنامه های بکش و بکش بود و دیگر آشنایی با خودتان و بچه هایی که به رهایی رسیده اند. یکی حرف زدن است و یکی رسیدن حرف است و من آدمی بودم که جهانبینی ام به گونه ای بود که اگر می توانستم یک ساعت بروم و مصرف کنم آن یک ساعت را جزوی از عمر خودم و زندگی خودم حساب می کردم و بقیه اش دیگر برایم زندگی نبود انگار همه مبارزه است، یک زندگی خسته کننده،کنگره 60 و کلینیک شفای سبز و استاد گرامی ام من را با دنیای جدید آشنا کردید و این سوال همیشه برای من بود که من چگونه می توانم این مسیر را درست طی کنم. الحمدالله در حال حاضر من 5 میلیگرم متادون می خورم و اگر قبلا 100 میلی هم میخوردم به این حال خوشی که الان دارم نمی رسیدم.می خواهم بگویم که بچه ها باید صبر داشته باشند و برای رسیدن به حرفهای شما به خودشان فرصت دهند و اگر اعتماد کامل هم برایشان بوجود نیامده وقت بدهند.در درجه ی اول باید قبول کرد که کنگره 60 و کلینیک شفای سبز و آقای احسان رنجبر نعماتی هستند که از طرف خدا آمده اند. چیزی که خیلی به من کمک کرد اعتماد و اعتبار کردن به این بود که این همه آدم این راه را رفته اند و به نتیجه رسیده اند چگونه بوده؟ من حاضرم هر سختی و بدبختی را تحمل کنم ولی نجات پیدا کنم و دیگر اینکه صبر داشته باشن و خودشان را باور کنن، اگر به خودشان زمان دهند آرام آرام می بینند حرفهایی که زده می شود را با پوست گوشت و استخوان درک می کنند و می فهمند و شاهد زنده شدن تمام وجودشان خواهند بود، من از خانواده ام معذرت خواهی کرده بودم که صبح که از خواب بیدار می شوم نمی توانم به آنها صبح بخیر بگویم،من حتی یک صبح بخیر هم نمی توانستم بگوی20 حالا که صبح ها از خواب بلند می شوم هم می توانم وعده صبحم را بخورم و هم به خانواده ام صبح بخیر بگویم و مدتی هم با انها صبحت کنم.الحمدالله از صبح تا الان هم که بیدار شدیم و دائماً در حال کار هستم،میخواهم بگویم طوری روی جهانبینی خودتان کار کنید که جهان را از دریچه مواد نبینید، همه این ها رفع می شود، وسواس ها رفع می شود،آن بیماری های روحی و روانی رفع میشود، اکبر آقا یک حرف خوبی در رابطه با ترس از زنگ خوردن تلفن گفتند، تلفن برای من مانند یک زهر بود یکی زنگ می زد به تلفن من انگار من را برق می گرفت و به یک زنگ تلفن ساده حساسیت داشتم، الان الحمدالله خودم به دیگران زنگ میزنم. الحمدالله حدود سه چهار ماه است که دیگر خانواده و اطرافیانی که من را می شناسند تغییرات را در من دیده اند و به هر آدمی هم که این مشکل را داشته در مورر کنگره 60 صبحت کرده ام،تنها چیزی که می خواهم بگویم این است که به خودتان وقت بدهید و صبر داشته باشید، هر بدبختی هم که بکشید واقعاً ارزش درمان شدن را دارد و وجودشان و جهانبینی شان آرام آرام عوض می شود. تعجب آور هم است که این چیز ها را الان باور نمی کنید ولی بعداً خودتان تبدیل به ادمی میشوید که می گوید من چطور این ها را باور نمی کردم، چون وقتی وجود انسان با مواد مخدر پیوند خورده است، این چیز ها برایش قابل فهم نیست. از قدیم یک حرفی می زدند که می گفت طوطی ز معنای حرف خویش ندانست هر کس که سخن ور است سخن دان نیست، این سخن دانی است یعنی ما ها شاید حرف هم بزنیم ولی سخن ور باشیم،سخن دان نباشیم،باز هم می گویم یکی حرف است و یکی رسیدن به حرف،رسیدن به حرف این است که الان فقط به خودشان فرصت دهند و وقت بگذارند،صبر داشته باشند،روی جهانبینی خود کار کنند و صحبت کنند،جهانبینی به من خیلی کمک کرد. تمام صحبت های استادم به من کمک کرد ولی من میخواستم بیشتر روی موضوع صبر و مقاومت صبحت کنم،یک سال که چیزی نیست اگر طول درمان سه سال هم بود من صبر می کردم اصلاً من 5 سال رنج بکشم ولی در عوض یک عمر راحتم و آسوده ام. خداوند بعد از 5 سال اگر یک سال هم به من عمر دهد و آن یکسال را من سالم زندگی کنم و آن احساس سلامتی دوباره در من بوجود آید و با اعتقادی که انسان پیدا می کند به اینکه صددرصد بعد از این دنیا، دنیای دیگری هست و زندگی ما ادامه دارد، خداوند این را به ما عطا کرده که از جهان تاریکی بیرون بیاییم تا برای من و شما نعمتی باشد در این دنیاو آن دنیا،صدای آقای احسان رنجبر یک نور و برکتی در وجود انسان می گذارد که من خودم وقتی از راه دور با فایلهای صوتی صدای ایشان را گوش می کنم و انقدر تغییرات و انرژی را در خودم پیدا می کنم، می گویم خوش به حال کسانی که انجا هستند و استفاده می کننده. آدم باید از همه چیزش بزند و سر کلاس ها حاضر شود. قدر زر را زرگر داند و قدر گوهر، گوهر شناس، زمانی که شاگردی کنیم و سر کلاس بیاییم آرام آرام حرف هایی با ارزش تر از طلا و گوهر را متوجه می شویم.