نویسنده مدیر

  با دوستی صحبت میکردم، دیدم چندان حوصله ندارد. گفتم به نظرت چرا بیشتر مردم ایران اینطور شده اند؟ نگاهی عاقل اندر سفیه نصیبم کرد و گفت در ایران زندگی میکنی؟ شرایط اقتصادی چندان مساعد نیست! گفتم: دوست عزیز در هندوستان قسمت های وجود دارد که مردمان از نیاز های اولیه هم محروم هستند، دسترسی به آب سالم ندارند، در خیابان میخوابند، دسترسی به سرویس بهداشتی ندارند، حتی زاغه نشین هم نیستند چرا که سقفشان آسمان است. چند متر آنطرفترشان شخصی با ماشین بنز شخصی عبور میکند! اما می خندند! شاد هستند! کمی نگاهم کرد، می دانستم دنبال پاسخی مناسب حال من نادان می گردد! در آخر با یک “ای بابا” خودش را از فشار ذهنی برای بیداری خلاصی داد! میدانم، وقتی این چند خط را میخوانید صدای ذهن میپیچد که میگوید: من میخواهم همه چیز داشته باشم، چرا با هندوستان مقایسه میکنی؟ سوئیس را نمیبینی؟ میخواهی من گدا و فقیر باشم؟ نخیر من تلاش میکنم و لیاقت بهترین ها را دارم! این استراتژی است که مردم را بدبخت نگه دارند تا خودشان همه چیز داشته باشند! هیهات! عزیز من بگذار داشته باشند! هدف من از مطرح کردن این موضوع تنها قبول کردن یک احتمال بود، و آن اینکه میشود فارغ از محیط، شاد بود؛ همین. در ادامه بیشتر بحث میکنیم. سوال اول: آیا محیط بر روی ما تاثیر گذار است؟ بله! صد در صد! اما انسان قدرت این را دارد که با تغییر باورهایش بر محیط غلبه کند یا به گفته بزرگان افکارت را تغییر بده تا جهانت تغییر کند! (صدای ذهن باز صدا میکند، میدانم!) او میخواهد تلاش کند تا همه چیز داشته باشد و اگر آن چیزها را نداشته باشد، احساس عدم موفقیت و در نهایت بدبختی و ناامیدی میکند. سوال : برای چه و به چه دلیلی میخواهد همه چیز داشته باشد؟ چون با داشتن بیشتر، آسایش بیشتر میشود، به عبارتی رنج های بیرونی یا محیطی کمتر میشود؛ در نتیجه احساس حسرت کم میشود و آرامش زیاد میشود! هیهات! گمان بردی آنکه بیشتر دارد حسرتش کمتر باشد؟ (صدای ذهن بیدار میشود میگوید اشکال ندارد من داشته باشم و حسرت بخورم. اصلا کسی که بیشتر دارد و حسرت میخورد بلد نیست، من وقتی به آرزوهام رسیدم و خوشبخت شدم میدانم چطور رفتار کنم) بگذریم! در ادامه مطالب بعدی حتما به تمامی این موضوعات خواهیم پرداخت. اما اینجا میگوییم؛ پس هستند افرادی که فارغ از فشار محیط حال خوبی دارند. قبول؟ توجه داشتید که ذهن بیشتر میخواهد و وعده ایشان در آینده همین حال خوب حاصل از داشتن است! کمی فکر کنید و ادامه را مطالعه فرمایید. سوال اصلی اینجاست، من اکنون حال خوبی ندارم، یعنی صبح ها که چه عرض کنم گاهی اوقات ظهرها بیدار میشوم، حوصله ندارم، احساس شکست خوردگی دارم، عصر اگر تنها باشم، حالم بد میشود، باید حتما برای خوشگذرانی بروم که لحظه ها بگذرد، احساس میکنم چرا اینجا به دنیا آمده ام، از اطراف و خانواده شاکی هستم، امیدی برای ادامه ندارم و غیره. آیا میگویی میتوان همه را تغییر داد؟ بلی دقیقا همین را میگویم! چطور؟ گوش فرا ده تا با مثالی بگویم. بدن و جسم تو اگر سالم باشد که باید برای سلامتی آن تلاش دائمی داشته باشی و هدف اصلی و واقعی ورزش همین است. اگر جسم بیمار شود نشانه ای بروز میدهد که بدانی بیمار شده ای. به پزشک مراجعه میکنید تا بعد از تشخیص بیماری دارویی مناسب تجویز کند. دارو تلخ است و عوارض جانبی ایجاد میکند اما روز به روز احساس میکنی در حال بهبود هستی تا یکروز که بیدار میشوی، میبینی بیماری رفته است(در طول بیماری جسمی خیلی کمتر به بدبختی اطراف توجه میکردی و نگران جسم بودی!) بدان که درمان دل و روح نیز همینگونه است! اگر سالم هستی (شاد هستی) که برای حفظ آن تلاش باید کرد و اگر نه به دارو (دانایی و عمل بر مبنای آن دانایی) نیاز داری. یادت باشد دارو تلخ است و تا اثر کند، زمان میبرد!   احسان رنجبر

بسم الله الرحمن الرحیم   کنفسیوس فیلسوف چینی گفته است: انسان سه راه دارد: راه اول از اندیشه می گذرد، این والاترین راه است راه دوم از تقلید می گذرد، این آسانترین راه است راه سوم از تجربه می گذرد، این تلخترین راه است   میدانید که! اگر از معلم آموختیم که بسیار عالی وگرنه زندگی معلم سخت گیری است! بیشتر انسان ها از معلم نمی آموزند و نه حتی توجه میکنند.  اعمال ما که از دانایی ما نشات میگیرد به مرور زمان زندگی ما را تشکیل خواهد داد (هرچه زودتر این مسئله را درک کنید، زودتر خود را نجات خواهید داد!) خوش بحال آنکس که این حقیقت را دریابد. در انجام قطعا سختی نهفته است وگرنه همه انجام می دادند! دراینجاست که سخن کنفسیوس نمود پیدا میکند. دسته اول تفکر می کنند و از معلم می آموزند که تفکر کنند و خود راه را بیابند. این دسته قطعا راهی خواهند یافت.... از اینجاست که حافظ خود را رند می خواند! رندان رخت از این جهان خواهند بست، مهم نیست شما باور دارید یا نه! مهم نیست من چه باور دارم! مهم حقیقت است که چیز دیگر و جای دگر است! گروه اول با تفکر حرکت میکنند و تفکر، خود آموختن نیاز دارد و معلم عاقل! راه دوم که تقلید است خوب نیست اما بد هم نیست! کار را راه می اندازد اما تا جایی. چون تفکر کامل نشده است تکرار میخواهد اما به هر حال این هم راهی است. خوب است که بیاموزیم الگو بگیریم نه اینکه تقلید کنیم. گروه سوم کسانی هستند که به هیچ صراطی مستقیم نیستند! هرچه معلم می گوید باباجان! این راه که میروری سر به ترکستان دارد! انگار نه انگار! میگوید خودم می دانم! درستش می کنم! وقت هست! بیچاره آنکس که اسیر این افکار شود، بیدار کردن این دسته دیگر کار معلم نیست؛ آخر بیچاره معلم زورش نمی رسد! این دسته راه تلخی خواهند رفت و از روزگار خواهند آموخت...... بیدار باشیم احسان رنجبر

با عرض سلام خدمت همه دوستان.

  با توجه به شرایط حاکم در کشور و احتمال ادامه دار بودن ویروس کرونا تصمیم گرفتیم تا با شرایط خاص کلاس ها را از اردیبهشت ماه برگزار کنیم. 1.هر کلاس تا 5 نفر خواهد بود تا فاصله لازم در چیدمان صندلی ها رعایت شود. 2. افراد هر گروه با ماسک و دستکش حضور پیدا کنند. 3. راس ساعت اعلام شده در کلاس حاضر شده و پس از اتمام کلاس بلافاصله مرکز را ترک نمایند. 4. اگر علائمی نظیر: تب، بی حالی، کاهش اشتها، اختلال احساس چشایی یا بویایی و دیگر علائم بیماری در خود مشاهده می کنید به هیچ وجه در کلاس حاضر نشوید. در شرایط کنونی همه کلاس ها اعم از عمومی و خصوصی به این حالت درخواهند آمد. شرکت در کلاسها منوط به ثبت نام می باشد و برای اردیبهشت ماه هزینه ای دریافت نخواهد شد.  بنابراین شرح کلاس ها به صورت ذیل می باشد: یکجلسه در هفته به صورت حضوری. دو جلسه به صورت مجازی در واتس اپ.(یکشنبه و پنجشنبه ساعت 11 صبح) یک جلسه به صورت لایو در اینستاگرام.(روز سه شنبه ساعت 4 در اینستاگرام کلینیک) گروه بندی کلاس های حضوری: روزهای یکشنبه ساعت 5 الی 6(گروه اول) روزهای سه شنبه ساعت 6 الی 7(گروه دوم) روزهای پنجشنبه ساعت 5 الی 6(گروه سوم)   دوستان عزیز، بعد از مطالعه کامل شرایط بالا، گروه مدنظر خود را به جناب آقای احسان رنجبر(در تلگرام یا واتس اپ) اعلام کنید تا ثبت نام انجام شود. لازم به ذکر است که افراد ثبت نام نکرده به هیچ عنوان در کلاس حاضر نخواهند شد و رعایت نکردن اصول بالا به معنای ابطال ثبت نام می باشد.    با تشکر  مدیریت کلینیک شفای سبز دکتر حمیدرضا فتحی

با تفکر ساختارها آغاز میگردد ؛ بدون تفکر ، آنچه هست رو به زوال می رود . دراين وادي بهتراست بدانيم چگونه همه چيز پيدا مي‌شود و يا چگونه همه چيز خلق مي‌شود. ‏براي پيدا شدن يا به‌وجود آمدن ويا خلق شدن، اولين قدم يك فكـر است ويا يك انديشه، واين انديشه آغاز خلق است .‏ بنابراين همه انسان‌ها براي پيداشدن لازم است تفكـر نمايند، و نيروي القاء و احياء و تحرك هم موجود ‏مي‌باشد. به عبارتي همه چيز اول مثل صفحه سفيد نقاشي است . سپس ذره ذره تصوير پديدار مي‌گردد و ‏ازمعني آن، هم زشت و زيبا، و هم خوب و بد پديدار مي‌شود .‏ ‹‹ پس اول بايد تفكـرنمود ! ››‏ حالا برمي‌گرديم سراصل موضوع :‏ ما سالهاست درگير مواد مخدر ويا الكـل شـده ايم و ايـن درگيـري چـه دانسته باشد و چه ندانسته به ‏هرحــال فرقي نمي‌كند . چيزي كه مهم است، ما مي‌خواهيم از شرّ اين غول بي شـاخ و دم كه زندگي مارا به ‏طرف نابودي سوق داده است ويا ميدهد رها شويم . ‏ ممكن است قيافه ما تابلو شده باشد.در زندگي ما هرج و مرج به‌وجود آمده باشد . در اين مقطع كافي ‏است ما فكر كنيم كه كجاي كار قرارگرفته ايم و به كجا مي‌خواهيم برويم.‏ در اين وادي ما اصلاً نمي‌خواهيم تصميم بگيريم كه از فردا ترك اعتياد كنيم،چون بارها اين اقدام را ‏انجام داده و با شكست مواجه شده ايم، و كما اينكه از پزشك و روانپزشك و متخصص هم كمك گرفته‌ايم و ‏آنها هم نتوانسته اند به ما كمكي نمايند .‏ دراين مقطع ، ما فكر مي‌كنيم ، آیا میخواهیم فكر كنيم؟ به چه موضوعی باید فکر کنیم ؟ چگونه بايد فكر كنيم؟ به چه چيزهائي نبايد فكر كنيم؟ ‏ شايد تصور كنيم كه هميشه فكرمي‌كنيم اما اعتياد و پيشرفت آن نشان مي‌دهد ما درست فكر نكرده ايم و ‏زندگي خود را بدون تفكرو يا با تفكر غلط ادامه داده و هرچه داشته‌ايم چه مادي و چه معنوي از دست داده و ‏يا درحال از دست دادن آن مي‌باشيم و به طرف زوال در حركت هستيم .‏ ما بايستي دراين وادي نقشه حمله خود را به اعتياد ترسيم نمائيم ؛ نقشه اي بسيار دقيق و حساب شده كه راه به عقب نداشته باشد. دراين وادي نمي‌خواهيم نقشه‌اي عظيم ‏ترسيم نمائيم. اگر ما در اين مقطع بتوانيم نقشه اي بكشيم كه قابل اجرا باشد و مشكل خودمان را به آرامي ‏حل كنيم، بهتر به نتيجه خواهيم رسيد. ما در اين تفكربايد به صورت واقع بينانه به اعتياد نگاه كنيم. اگر به اين ‏تفكر صحيح برسيم، درخواهيم يافت اراده درمقابل اعتياد كم مي آورد. به عبارتي اراده به تنهائي نمي‌تواند ‏حريف اعتياد گردد .‏ چون اعتياد خيلي قوي‌تر از اين حرف‌ها مي‌باشد. براي مثال ما نمي‌توانيم با ارادة تنها، از ‏يك درخت خيلي بلند بالا برويم، ويا با اراده تنها نمي‌توانيم از روي طنـاب در يـك ارتفاع زياد ‏عبوركنيم، و اين را مي‌دانيم كه ما قادريم از درخت بالا برويم مشــروط به اينكــه چنـد كار را ‏با هـم و هماهنگ بتوانيم اجرا نمائيم. مثلاً قدرت بدني لازم را فراهم نمائيم و فوت و فن آن‌را ‏بدانيم. هدف و يا انگيزه لازم را داشته باشيم و تمرين لازم را بكنيم.‏ البته در اين مرحله بعضي از ما ممكن است نتوانند درست فكـــر كنند و تصميم بگيرند . مي‌توانيم اگر ‏فكرمان به‌جائي نرسيد، از نظرِ مشورتيِ مابقيِ اعضاء استفاده كنيم؛ ولي تصميم گيري نهائي بر عهده خودمان ‏مي‌باشد. به عبارت ديگر: مشـورت مي‌كنيـم ولـي تصميــم را خودمــان مي بايست بگيريم تا اعتماد به ‏نفس لازم براي ما بوجود بيايد.‏ البته اين را نيز بايستي درنظر داشته باشيم كه خلقت، سازمان و تشكيلاتي است كه همه چيز در آن با ‏نهايت دقت برنامه ريزي شده و در هر لحظه كنترل مي‌شود و يك نيروي مافوق بر آن نظارت دارد. اين نيروي ‏مافوق به‌صورت خودكار، اگر شخصي به‌طرف فسق و فجـور بـرود، او را در فرو رفتـن بـه اعماق تاريكي ها ‏ياري مي‌دهد و اگر انسان به‌طرف تقوي و ارزش ها حركت كنـد، او را در اين جهت مورد حمايت و ياري ‏قرار مي‌دهد.‏ ممكن است بعضي از ما اكنون به اين سخن ايمان نداشته باشيم ولي اگر چشم دل خودرا باز كنيم به ‏آرامي آن نيروي مافوق را حس خواهيم نمود و اگر بخواهيم و حس آن‌را بوجود بياوريم و طلب كنيم، اين ‏نيروي مافوق در درمان و رهايي ما مي تواند نقش بسيار بزرگي ايفا كند. اين بستگي به ما دارد كه بخواهيم يا ‏نخواهيم . چنانكه نخواهيم، باز آن نيرو به ما ياري خواهد رساند. چون ما به‌طرف ارزش‌ها حركت مي‌كنيم و ‏تنها فرقي كه بين خواستن و نخواستن ما وجود دارد، آن حس يا قوّت قلبي است كه خودمان در خودمان ‏به‌وجود مي آوريـم، كه مي‌توانــد تكيه گاه مناسبي باشد، وگرنه آن نيرو به صورت خودكار، كارش را انجام ‏مي‌دهد و براي او زبان، مذهب، نژاد و رنگ پوست فرقي ندارد چون پاك‌ترين انسان‌ها ، به آن نيرو نزديك‌ترين ‏افرادند.

از طرف دکتر حمیدرضا فتحی و پرسنل کلینیک شفای سبز سال نو را خدمت همه شما عزیزان تبریک و تهنیت عرض می نماییم.   به اطلاع می رساند که کلینیک شفای سبز در روزهای غیر تعطیل فروردین ماه (شروع کار از پنجم فروردین)، از ساعت 11 الی 4 باز می باشد تا عزیزان برای تهیه دارو دچار مشکلی نشوند. با آرزوی سلامتی برای همه عزیزان در سال پیش رو.

گفتگو با یکی از درمان شدگان کلینیک شفای سبز بخش اول 🔸اعتیاد چیست؟ اعتیاد چیز خوبی است(با خنده). شوخی کردم اما اعتیاد فکر می کنم عادت به یک چیزی باشه که در واقع بدون آن چیز زندگی برای ما تا ۹۵ درصد مشکل است. قطعا تعریف علمی برای اعتیاد وجود دارد. اهل فن تعریف های خود را در این مورد دارند اما آنچه خودم از آن فهمیده بودم گفتم. طبیعتاً وقتی اسم اعتیاد می آید یاد مصرف کننده مواد مخدر میوفتم که زندگی برای او بدون مواد مخدر خیلی مشکل یا غیرممکن میشود. 🔸قبل و بعد از درمان خودتون رو چگونه می بینید؟ طبیعتاً آن انسان قبلی نیستم. منظورم انسانی است که مواد مصرف می‌کرد و الان دیگر مصرف نمی کند. اندوخته هام در این رابطه فوق العاده بیشتر از زمانی است که مصر ف میکردم؛ لذا وقتی با این اندوخته ها به مصرف کنندگان نگاه میکنم حسرت می‌خورم. این در حالیه که اگر همان فرد را زمان مصر ف خودم می‌دیدم از او تعریف و تمجید میکردم. اما وقتی آگاهی و شناخت من نسبت به زیان‌ها و مضرات مواد برای بدن و رو ح و روان بالا رفت میتوانم تشخیص هم که چقدر در ضرر و زیان است. 🔸این تشخیص از کجا میاد؟ با آموزش‌هایی که گرفتم. کلا به صورت منطقی فهمیدم که مصرف مواد مخدر اشتباه است. یک وقتی هست ما مصر ف میکنیم و می‌گوییم اعتیاد چیز بدی است؛ این یک حرف است یک جوک است و از ته دل نیست. ولی الان که با خواست خودم یاد گرفتم و اندوخته هایم را بیشتر کردم اگر می‌گویم مصرف مواد خوب نیست و مصرف کننده در حال اشتباه کردن است قطعا با منطق و دلیل می گویم. آرزو میکنم تمام مصرف کنندگان به این نقطه آگاهی برسن. 🔸حضور در کلاس برای رسیدن به درمان چه تاثیری دارد؟ من به لحاظ شرایط کاری ام مدتی نتوانستم در کلاس ها شرکت کنم و باید شیفت شب را سرکار می رفتم و طبیعتاً همان چند ماهی که نتوانستم در کلاس ها شرکت کنم برابر بود با درجا زدن من. من فقط مردانگی و همتی که کردم این بود که داروی خودم را زیاد نکردم. با توجه به این تجربه فقط میتوانم بگویم بدون کلاس ها غیر ممکن است. با قرار گرفتن در محیط کلاس و مشارکت کردن انگار که تریاک کشیده ام و در این حد انرژی ام بالا می‌رفت. حتی سعی می‌کردم بعد از اتمام کلاس در کلاسها بمانم و زودتر نیز به کلاس بیایم. چون حضور در کلاسها برابر بود با دریافت انرژی و این انرژی را تا دو روز دیگر که به کلاس می آمدیم داشتیم و البته ساعت و میزان مصرف دارو هم مهم است و می‌شود گفت بدون شرکت منظم در جلسات انسان به خواسته ی خودش نمی تواند برسد. 🔸در خصوص موانع درمان بگید. شاید چون متد، متدی کامل است و کادر کلینیک شفای سبز درمان را میدانند، باعث شد زمانی که تصمیم گرفتم سرکلاس ها بیایم هیچ مانعی سر راه خودم نبینم و هیچ سختی هم نکشیدم. خیلی راحت از اعتیاد خارج شدم. شرکت در کلاس ها، زمان و میزان مصرف دارو قطعا با هوشمندی خاص و به خصوصی طرح ریزی شده است. فقط میخواهم بگویم که من با این روش درمانی هیچ سختی نکشیدم و همه را مدیون کارآمدی متد، کلینیک شفای سبز و خواست خداوند و خودم میدانم. 🔸در روز های اول ورود به کلینیک، درمان اعتیاد رو باور داشتید؟ بله چون نمونه هایش را در کلينيک می‌دیدم و از صفر تا صد درمان رو باور داشتم که شدنی است. چون آن زمان که من رفتم کلینیک سه نفر درمان شده بودند.آن زمان آغاز راهش بود و همان سه نفر کافی بود برای ما که بفهمیم شدنی است و الان که روز به روز رهایی ها دارد بیشتر می‌شود خدا را شکر.