بایگانی ماهانه: قالب تاریخ آرشیو به صورت ماهانه

کارگاه آموزشی عمومی؛ هفته راهنما

چهارمین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی راهنما مسافر احسان، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه “هفته راهنما” در روز چهارشنبه مورخ 1 اسفند ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: خیلی خوشحالم که یکبار دیگر در هفته راهنما تصویری در جلسه شما حضور دارم و همه شما رو می بینم. خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کنیم همه چیز می‌گذرد .فرصت ها دائم در حال تغییر هستند و اینکه هیچ کسی به ما چک تضمینی نداده است که همیشه برای ما فرصت باشد. مشخص نیست تا چه زمانی روی کره زمین هستیم. ادامه راه بر مبنای آنچه در این دنیا زندگی کرده ایم پیش می‌رود. دستور جلسه هفته راهنما است. خوش به حال کسانی که راهنما می‌شوند. چون نجات یک نفس، همانند نجات دادن تمامی نفوس است که این کار بسیار ارزشمندی است. کسانی که این کار را انجام می‌دهند برای ما الگو هستند. من هم به تقلید و پیروی از راهنما و استادم آقای مهندس دژاکام با احترام جلوی راهنمایانی که در جلسه حضور دارند می ایستم و احترام به این عزیزان بر همه واجب است. کسانی که از وقت خودشان می‌زنند و بر اصل عشق به انسان ها خدمت می‌کنند، برای هستی بسیار عزیز و ارزشمند هستند.

 واجب و ضروری است که رهجویان از راهنمای خودشان تقدیر و تشکر کنند. تقدیر در کنگره توسط پول در پاکت است. اگر شکرگزاری از افرادی که به ما خدمت کردند را یاد نگیریم نمی‌توانیم به جلو حرکت کنیم. این مسائل برای رد و بدل کردن پول نیست بلکه برای این است قدردانی کردن را یاد بگیریم. انجام دادن این کارها درها را به روی شما باز می‌کند. اگر باور دارید که چیزی هست، یکی از کلیدهایش سپاسگزار بودن است. زندگی را همین یک نقطه نبینیم. هرچند میدانم کار سختی است چون گاهی زندگی بسیار سخت و تاریک می‌شود. اما در نهایت همه چیز در حال عبور و گذر است. در نهایت ما می مانیم و نتیجه اعمال و آگاهی که در کنگره آموزش می گیریم و کسب می کنیم.‌ امیدوارم که همگی قدردان راهنمای خودمان باشیم. روی صحبت دیگرم با راهنمایان است. در کارهایی که انجام می‌دهید ثابت قدم باشید و مطمئن باشید درها یکی پس از دیگری به روی شما باز می‌شود. اگر خطایی از شما سر بزند فکر نکنید که نباید این خطا سر می زد. چون این طبیعی است. کسی که در قامت راهنما قرار می‌گیرد در حقیقت برای آموزش چند برابری ثبت نام کرده است. فشار بیشتر می‌شود و طبیعتا خطا هم بالا می‌رود. آن نتیجه است که برای راهنما باقی می ماند. در آخر هفته راهنما را به همه راهنمایان تبریک عرض می کنم.
ادامه مطلب...

کارگاه آموزشی عمومی؛ وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من

سومین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی مسافر حسین، نگهبانی موقت مسافر کامران و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه “وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من” در روز چهارشنبه مورخ 24 بهمن ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: وادی سیزدهم می گوید: پایان هر نقطه، سرآغاز خط  دیگری است. تمام وادی ها از جمله وادی سیزدهم برای ما مسافران و همسفران کنگره ۶۰ مانند چراغ هایی است که راه را برای ما روشن می‌سازد. قدرت مطلق به انسان ها اختیار داده است تا بتوانیم با تفکر و اندیشه راه درست را شناسایی و انتخاب کنیم تا چنان چه در زندگی به مشکل خوردیم با تفکر درست بتوانیم راه درست را تشخیص و ادامه بدهیم. تیتر وادی سیزدهم به من می‌گوید وقتی برای درمان اعتیادم وارد کنگره ۶۰ شدم بعد از سپری کردن سفر اولم و قطع موادم نباید به خودم بگویم حالا که درمان شده ام و مصرف کننده نیستم دیگر کاری ندارم و دنبال کار خودم بروم. وادی سیزدهم می‌گوید بعد از سفر اول خط دیگری آغاز می‌شود به نام سفر دوم. در رابطه با مرگ هم همینطور است. هر مرحله در زندگی ما نقطه پایانی دارد که بعد از هر پایانی وارد مرحله جدیدی از زندگی می شویم. بعد از مرگ هم برای ادامه وارد جهان دیگری می شویم. از وادی سیزدهم یاد می گیریم که هر حرکت ما نقطه ای را خلق می‌کند که سر آغاز نقطه بعدی و حرکت‌های بعدی را به وجود می‌آورد که این موضوع همیشه تداوم دارد و سکون بر هیچ موجودی جایز نیست. اگر شروع و پایان هر نقطه از زندگی را خوب بنویسیم، آغاز خط بعدی هم نتیجه مطلوبی می‌دهد. حتی اگر از همین الان حرکت کنیم و زندگی خودمان را درست بنویسیم زندگی ما رو به بهبودی می‌رود. من زمانیکه اعتیاد داشتم در دوره مصرف نتوانسته بودم درس و مشق زندگی ام را درست بنویسم اما الان آموزش‌های کنگره را سرمشق زندگی خودم قرار می دهم به خصوص وادی سیزدهم. چون وادی سیزدهم به من یاد داد فقط این نیست که یاد بگیرم و بگویم تمام شد. یاد گرفتم که باید تمام وادی ها را اجرایی و کاربردی کنم تا بتوانم نتیجه بگیرم. وادی سیزدهم پیامی در مورد اعتیاد دارد که به من می آموزد پایان سفر اول خاتمه و پایان کار نیست و سفر دوم آغاز دیگری است که برای رسیدن به تعادل بیشتر و پایه های محکم تر، باید در سفر دوم همانند سفر اول حرکت و تلاش کنم.
ادامه مطلب...

کارگاه آموزشی عمومی؛ در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می کنیم؟

دومین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی راهنمای تازه واردین مسافر محسن، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه “در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم؟” در روز چهارشنبه مورخ 17 بهمن ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: شاکر خداوند هستم که فرصت به من داده شد تا خدمت کنم و در جمع شما عزیزان حضور داشته باشم. اما دستور جلسه امروز، در کنگره چگونه قدردانی می‌کنیم؟  آقای مهندس در ارتباط با قدردانی فرموده‌اند: قدردانی یعنی باز پرداخت بدهی من نسبت به خدماتی که دریافت کرده‌ام. نسبت به نعمت‌هایی که آز آنها بهره‌مند شدم. قدردانی‌کردن یک صفتی است که اگر من یاد بگیرم در درجه اول به تعادل رسیدن من کمک می‌کند و باعث حال خوب خودم می‌شود. کسی که قدردانی را یاد بگیرد ابتدا خودش به آرامش و حال خوب نزدیک‌تر می‌شود. قبل از اینکه به این دستور جلسه برسیم چند روز قبل‌تر  در فضای مجازی فیلمی را دیدم که در مورد همین دستور جلسه قدردانی بود. این کلیپ نشان می‌داد هر حسی در انسان چه ارتعاشاتی دارد و حس‌های مختلف را بررسی می‌کرد. مثلاً  پایین‌ترین سطح انرژی برای حس ناامیدی بود که هاله و ارتعاش آن شخص پر از انرژی‌های تاریک و سطح پایین بود. حس ناامیدی که پایین‌تر می‌آمد به حس نفرت می‌رسید  و پایین‌تر به خشم  که همه اینها حس‌های منفی هستند. وقتی این حس کم‌کم تغییر می‌کرد و روبه‌بالا حرکت می‌کرد ذره‌ذره حس امید و رضایت پدیدار می‌شد و بالاتر محبت نمودار می‌شد، به بالاترین نقطه که می‌رسید دقیقاً حس قدردانی را نشان می‌داد که ارتعاش بالایی داشت. وقتی انسان با تمام وجودش بابت چیزی قدردانی کند؛ یعنی در بالاترین سطح ارتعاش خودش قرار می‌گیرد؛ چون  تمام وجودش لبریز از محبت، عشق، رضایت و خشنودی می‌شود. در کنگره آموزش گرفته‌ایم که سیستم ایکس جسم ما بسیار هوشمند است و هوشمندانه عمل می‌کند. به زبان ساده یاد می‌گیریم که سیستم ایکس جسم ما خیلی متکی به تفکر و ذهن است و فقط مربوط به آنتی ایکس و مواد نیست. حس‌های منفی مانند مواد مخدر عمل می‌کند و اگر درگیر استرس، ناامیدی، خشم، کینه و حس‌های منفی باشیم؛ مانند انسان مصرف‌کننده مواد هستیم. چون باعث تخریب این سیستم می‌شویم.

قدردانی‌کردن سه حالت دارد.  قدردانی که در فکر و پندار ما وجود دارد باید از مرحله پندار به گفتار برسانیم (اول توی ذهن خودمان بابت داشته‌ها و چیزهایی که دریافت کرده‌ایم قدردان باشیم و بعد حتی به زبان بیاوریم) مثلاً: با جمله‌های تشکرآمیز؛ این هم بخشی از قدردانی است. کلمه لطفاً را در جملات بکار ببریم یا یک تشکر ساده را به زبان بیاوریم. مرحله دیگر در کردار ما هست و باید در عمل قدردانی را انجام دهیم. برای قدردانی این سه مرحله را ما باید کاربردی و اجرایی کنیم. در کنگره قدردانی کار خیلی راحتی است. همان‌طور که آموزش گرفته‌ایم، قدردانی را با پاکت پول می‌توانیم انجام بدهیم و بهتر است محتویات پاکت همراه با یک نوشته تشکرآمیز و هر مبلغی که در توان ما باشد صورت بگیرد. وقتی که درمان می‌شویم بهتر است در ادامه سفر خدمت کنیم و خدمتگزار باشیم. همان‌طور که می‌بینیم در کلینیک‌ها هم همین منوال و این شرایط وجود دارد و عزیزانی هستند که خدمت می‌کنند. این‌گونه خدمت‌ها هم یک نوع قدردانی است که در عمل رخ می‌دهد. من در این ۶ سالی که به رهایی رسیده‌ام با خودم حساب‌وکتاب کردم که کنگره به من چه چیزهای ارزشمندی داده است. کنگره به من حیات دوباره داد.  خودم در خلوت خودم فکر می‌کنم که کنگره چه چیزهای با ارزشی به من داده است که کمترین آن درمان اعتیادم است و همین جهان‌بینی و آموزش‌های نابی که طی این سال‌ها می‌گیرم در هیچ کجا و حتی هیچ دانشگاهی پیدا نمی‌شود. همین موارد چقدر برای من در زندگی باارزش است. حتی در کار، اجتماع و جامعه؛ این آموزش‌ها تأثیرگذار بوده است. خوب وظیفه خودم می‌دانم در جشن گلریزان و دیگر جشن‌ها سهیم باشم و خدمت کنم تا یک انسان دیگر بتواند در این سیستم به رهایی برسد. وقتی در خلوت خودم این چیزها را مرور می‌کنم به عظمت کنگره ۶۰ بیشتر پی می‌برم که به من چه چیزهای باارزشی داده است. دیدن این‌همه نعمت و قدردانی از آن  باعث می‌شود خداوند این نعمت را بیشتر به من بدهد. جمله‌ای هست که می‌گوید: شکر نعمت، نعمتت افزون کند. کفر، نعمت از کفت بیرون کند. اگر نعمتی که به من داده شده است را نبینم، متوجه نشوم و قدردان نباشم، ممکن است خداوند آن نعمت را از من بگیرد. یکی از آفت‌های ناسپاسی است. کلاً سیستم کائنات روی قدردانی پایه‌گذاری شده است.
ادامه مطلب...

کارگاه آموزشی عمومی؛ ازدواج

اولین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کلینیک شفای سبز با استادی راهنمای تازه واردین همسفر مهرداد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه “ازدواج” در روز چهارشنبه مورخ 10 بهمن ماه 1403 راس ساعت 18 آغاز به کار نمود. خلاصه سخنان استاد: خیلی خوشحالم که در خدمت شما هستم. از عزیزانی که مرا لایق دانستند و دعوت کردند تشکر و قدردانی میکنم. در مورد دستور جلسه که ازدواج است باید گفت همیشه برای خودم سوال بود که چرا کنگره ۶۰ چنین دستور جلسه ای باید داشته باشد و مرتب پیگیر پاسخ این سوال بودم. چون واقعا جای سوال داشت چطور مکانی که برای درمان اعتیاد است دستور جلسه ای به نام ازدواج را هر ساله تکرار می کند. در این چند سالی که در کنگره هستم بابت این سوال و کنجکاوی که داشتم، تحقیقاتی در این مورد انجام دادم. در گروه‌های دیگر غیر از کنگره ۶۰ افراد متاهل در پروسه زمانی که می‌خواهند اعتیادشان را به قول خودشان ترک کنند، به آن ها می‌گویند باید اتاق شان را از همسرشان جدا کنند یا یک دوره زمانی از همسرشان دور باشند. اما در کنگره ۶۰ دقیقا برعکس این مواردی که گفته شد عمل می‌شد. به اعتقاد من موضوع دستور جلسه ازدواج را آقای مهندس دژاکام مثل همیشه هوشمندانه انتخاب کردند تا قدرت درمان اعتیاد را با روشDST  در کنگره نشان بدهند. تمام دستور جلسه ها جای تامل و تفکر کردن دارند. دستور جلسه ازدواج هم به همین شکل است که به فرد مصرف کننده می‌گوید ضمن درمان اعتیاد و بازیابی سیستم بدنی، می تواند زندگی خود را پیش ببرد.

اگر بخواهم از دید دیگری به موضوع دستور جلسه ازدواج نگاه کنم، باید بگویم همانطور که آقای مهندس دژاکام فرمودند، ازدواج مانند یک هندوانه در بسته است و کسی نمی‌تواند از قبل پیش بینی کند و بگوید که به صورت کامل طرف مقابل را می‌شناسد. در این زمینه و موضوعات قطعیتی وجود ندارد. مهمترین مسئله در مورد ازدواج به نظر من بخشش و گذشت است که در کنگره ۶۰ در این موارد به من همسفر و دیگر همسفران و مسافران آموزش می‌دهد که چگونه می‌توانیم خودمان و دیگران را ببخشیم و راحت تر با مسائل روبرو شویم. بنظر من مهمترین اصلی که می‌تواند یک ازدواج را به مرحله آرامش و آسایش برساند همین گذشت و بخشش است. بدون گذشت و بخشش هرگز نمی‌شود به مرحله خوشبختی رسید. در آخر می خواهم یک مطلبی را عنوان کنم، طی تحقیقی که با یکی دیگر از همسفران انجام دادیم و نتیجه آن را هم با استاد امین در میانگذاشتیم، طبق پرس و جوهایی که از افراد در کنگره صورت گرفت، بیش از هشتاد درصد از افراد، دلیل روی آوردن به مصرف مواد مخدر را روابط زناشویی و روابط جنسی عنوان کردند و همین باعث شده بود که برای ادامه زندگی با مشکل روبرو شوند. اما به لطف خداوند و در مسیر درمان در کنگره با روش DST این مشکلات برطرف می شوند و افراد می توانند زندگی زناشویی خوبی داشته باشند. در این راه، آقای مهندس دستور جلسه ازدواج را مطرح کردند که این دستور جلسه می تواند بسیار مفید و کار ساز باشد.
ادامه مطلب...

پشتیبانی